காபி....

மேலே இருப்பது என்ன என்று தெரிகிறதா?? ஆம் காப்பி கொட்டை அரைக்கும் எந்திரம் தான். வலையில் ஏதோ படத்தை தேடும் பொழுது இதை பார்தேன். பார்த்தவுடன் காபி குடிக்கும் பழக்கத்தை நினைவு படுத்துவிட்டது. தென்னிந்தியாவில் குறிப்பாக தமிழகத்திலும்,கர்நாடகாவிலும் இந்த பில்டர் காபிக்கு ஒரு தனி மகிமை உண்டு. அதை விரும்பாதவரே கிடையாது என்று சொல்லலாம்.

அப்பொழுது தயாரிக்கப்பட்ட பிஸ்டர் டிகாக்‌ஷன்,தண்ணீர் கலக்காத பால் அளவான சக்கரை சேர்த்து சூடாக,நுரைக்க காப்பி தயாரித்து குடிக்கும் பொழுது....தேவாம்ருதமாக இருக்கும்.





எனக்கு சிறு வயதிலிருந்தே காபி குடிக்கும் பழக்கம் உண்டு. சுமார் ஏழு வயது எனறு நினைக்கிறேன்,என தம்பி தங்கை இருவரும், “வீவா”அல்லது, “ஹார்லிக்ஸ்” குடிக்கும் பொழுது என் அம்மாவிடம் எனக்கு காபிதான் வேண்டும் என்று அடம் பிடித்து காப்பி குடிப்பேன். அதுவும் திக்காக இருக்க வேண்டும் அம்மா அப்பா எப்படி குடிக்கிரார்களோ அப்படியே இருக்க வேண்டும். அம்மா, குழந்தைதானே என்று டிகாக்‌ஷனில் சிறிது தண்ணீர் கலக்கலாம் என்றாலும் விட மாட்டேனாம். சமையல் அறை மேடை அருகிலேயே நின்று கொண்டிருப்பேனாம். இப்படியே என் காப்பி சாப்பிடும் பழக்கம் தொடர்ந்தது.



பழைய மாம்பலத்தில் ஈஸ்வரன் கோவில் தெருவில் ராவ்ஜி மாமா கடை வைத்திருப்பார். அவர். கடைதான் எங்க வீட்டிற்கு மட்டுமில்லை, மொத்த மாம்பலத்திற்குமே......அப்பொழுதெல்லாம் காப்பி பொடி வாங்கி வர வேண்டும் என்றால் எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும். மாமா கடைக்கு சென்றுவிடுவேன். ஒரு சிறிய பென்ச் போட்டிருப்பார். அதில் ஓரமாக உட்கார்ந்து கொண்டு விடுவேன். அவ்வளவுதான், பச்சை கொட்டை வாசனை, அது வறுக்கப்படும் பொழுது வரும் வாசனை,அரைத்து பொடி ஆக்கிய பிறகு வரும் வாசனை...........ஆஹா.. என்றிருக்கும்.







காப்பி கொட்டை வறுப்பதற்கு ஒரு மிஷின்,அரைப்பதற்கு ஒரு மிஷின்தான் வைத்திருப்பார்.அவர் காபி கொட்டையை பதமாக அதிகம் கருகாமல் வறுத்து அரைத்து கொடுப்பதை வாங்கி செல்ல நிறைபேர்கள் வருவார்கள். வருபவர்கள் மாமாவை விசாரித்துவிட்டு,கதை பேசிவிட்டு காப்பி பொடி வாங்கி செல்வார்கள். சில சமயம் நான் இருப்பதையே மறந்துவிடுவார்.நானும் நினைவு படுத்த மாட்டேன்.அந்த வாசனையை முகர்ந்து கொண்டோ அல்லது வறுக்கும் மிஷினில் காஸ் தீர்ந்து விட்டால் அவர் சிலிண்டர் மாற்றும் விதத்தை வேடிக்கை பார்த்துக்கொணடோ உட்கார்ந்திருப்பேன். ஒரிரு சமயம் 2 மணி நேரம்கூட ஆகிவிடும். என் அம்மா,அப்பா யாராவது என்னை தேடிக்கொண்டு கடைக்கு வரும் போதுதான். அவர் என்னை கவனிப்பார்.  “அடாடா..உன்னை மறந்துவிட்டேனே”என்று சொல்லி நான் கொண்டுகொடுத்த டப்பாவில் அரைத்த பொடியை போட்டு கொடுத்தனுப்புவார்.


எங்க பெரியம்மா வீட்டில் கடையிலிருந்து பொடி வாங்க மாட்டார்கள். பெரியம்மா காலையில் சமையல்,சாப்பாடு வேலை எல்லாம் முடித்துவிட்டு, பெரிய இரும்பு வாணலியை நன்றாக சூடுபடுத்தி, பச்சை காப்பி கொட்டையை பதமாக வறுத்து ஆறவைப்பார். மத்தியானம் காப்பி தயாரிக்கும் சமயம் அதை வீட்டில் இருக்கும் சிறிய மிஷினில் அரைத்து டிகாக்‌ஷன் தயாரிப்பார் பிறகு கறந்த பாலை தண்ணீர் விடாமல் நன்றாக காய்ச்சி தயாரித்த டிகாக்‌ஷனை கலந்து அளவான சக்கரை சேர்த்து நுரைக்க நுரைக்க எல்லோருக்கும் காப்பி கொடுப்பார்.அந்த காப்பியை குடிப்பதற்காகவே பெரியம்மா வீட்டிற்கு சென்ற நாட்கள் உண்டு.எனக்கு அவர் தயாரிக்கும் காப்பி மிகவும் பிடிக்கும்.நான் அதற்காகவே அங்கு செல்வதால் எனக்கு ஸ்பெஷல் கவனிப்பு உண்டு.இரண்டு டம்ப்ளர் காபி கிடைக்கும்.










வேலைக்கு போகும் நாட்களில் பார்ஸ் கார்னரில் எங்கள் ஆபிஸின் எதிரிலேயே,  “சரவணபவன் ”  காப்பி குடிப்பதற்காகவே காலை 11/30 மணிக்கும் மாலை 4 மணிக்கும் செல்வோம். விலை என்னதான் ஏற்றி வைத்தாலும் நாங்கள் காப்பி குடிப்பதை நிறுத்தவில்லை.


நானும் வீட்டில் மிக நன்றாக காபி தயாரிப்பேன். பாலில் தண்ணீர் கலக்காமல், டிகாக்‌ஷனும் திக்காக....ஒரு நாளைக்கு 4 டம்பளர் காப்பி குடிப்பேன்.



இப்படி நல்ல காப்பி எங்கு கிடைக்கும் என தேடிப்போய் குடிக்கும் நான் காபி குடிப்பதை 3 வருடங்களுக்கு முன் விட்டுவிட்டேன்.



அன்புடன்
ரமாரவி.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------